Elżbieta Łubowicz pisze o znakach konwencjonalnych. Każdy znak składa się z formy oraz treści, czyli przyporządkowanemu tej formie znaczeniu. Zatem forma znaku jest ściśle związana z jego treścią, o czym autorka tekstu wspomina we fragmencie: "tendencja do łączenia słowa i obrazu odwołuje się wręcz do podstaw pisma".