Wzór każdej funkcji kwadratowej można doprowadzić do postaci kanonicznej:

,

gdzie  i  są współrzędnymi wierzchołka paraboli.

Jeżeli prosta nie jest równoległa do osi , to ma ona równanie kierunkowe:

.

Liczba  to współczynnik kierunkowy prostej,

a liczba  to wyraz wolny (punkt przecięcia prostej z osią ).

Wykonajmy rysunek pomocniczy:

Mamy podać przykład, dlatego możemy przyjąć, że wierzchołkiem naszej paraboli jest punkt , 

wtedy funkcja ma postać

.

Podstawiając współrzędne punktu należącego do wykresu tej paraboli, wyznaczymy współczynnik ,

mamy podany punkt , zatem

.

Parabola ma równanie

.

Wyznaczymy teraz równanie prostej przechodzącej przez te punkty.

Podstawiamy współrzędne tych punktów do równania prostej

i rozwiązujemy układ dwóch równań z dwiema niewiadomymi.

Prosta ma równanie

.

Układ równań ma postać