Absurd jest wpisany w postawę Prometeusza już od samego początku jego poczynań. Prometeusz daje ludziom boskie dary, wbrew ich woli, wiedząc, że dary te tak naprawdę nie doprowadzą do wyrównania bogów i ludzi. Mimo tego robi to, narażając się na zemstę Zeusa. Ponadto, Prometeusz przykuty do skały, nadal może odmienić swój los, lecz tego nie robi. Jego zachowanie wydaje się być całkowicie absurdalne. Zna on przyszłość, może wyjawić Zeusowi, kto mu zagraża i w ten sposób odzyskać wolność. Wybiera jednak kontynuację kary. Wie, że ona się mu należała, a jego ofiara jest ważna dla ludzi, których stał się dobroczyńcą.