Przykładowe rozwiązanie:

Główne założenia filozofii Sokratesa:

Człowiek powinien stanowić centrum rozważań filozoficznych.

Większość ludzi błądzi, ponieważ uznaje za wiedzę powszechnie uznawane prawdy, które w rzeczywistości są pozbawione wartości.

Prawdziwą mądrość człowiek może odnaleźć w sobie samym.

Mądry człowiek zawsze wybiera to, co sprawiedliwe i dobre. 

Cnota jest tożsama z mądrością. 

Główne założenia filozofii Platona:

Idee to prawdziwa, pierwotna rzeczywistość. Fizyczne, dostrzegalne przez nas przedmioty stanowią niedoskonałe jej odbicie.

Świat idei cechuje niezmienność, wieczność, ma on charakter obiektywny, natomiast świat fizyczny jest zmienny, ulega rozkładowi, oddala się od pierwowzoru.

Człowiek to zarówno istota cielesna, jak i byt mający duszę.

Każdy rodzi się z jakąś wiedzą na temat rzeczywistości idei, rzeczywistości duchowej. Poznawanie istoty rzeczy polega na zagłębieniu się we własną duszę i przypomnieniu tego, czego dusza doświadczyła dawniej w świecie idei.

Niewiedza sprawia, że człowiek czyni zło. Z tego względu ludzie mądrzy odznaczają się także cnotą.

Człowiek powinien kierować się w swoich działaniach rozumem, który ma za zadanie izolować go od świata zmysłów i nakierowywać na absolutne piękno i dobro.

Główne założenia filozofii Arystotelesa:

Świat nie ma tylko i wyłącznie charakteru materialnego lub duchowego.

Wieczna i nieokreślona materia przybiera pewne formy i w ten sposób powstaje konkretna rzecz.

Forma tworzy rzeczy, ale też jest źródłem ich przemian, czyli przyczyną ruchu w naturze.

Absolut to natomiast pierwsza przyczyna wszelkiego ruchu, a także jego ostateczny cel.

Świat jest uporządkowany hierarchicznie. Na najwyższej pozycji znajduje się Absolut, poniżej człowiek, a później zwierzęta i rośliny.

Badanie świata realnego należy zacząć od przeanalizowania go za pomocą zmysłów. Następnie należy użyć rozumu, dzięki któremu osiąga się wiedzę.

Nie ma jednej normy dotyczącej prawidłowego postępowania. Z tego względu należy się kierować w życiu zasadą złotego środka – jest nim zdrowy rozsądek i umiar.

Szczęście można osiągnąć dzięki panowaniu nad namiętnościami i postępowaniu w taki sposób, jak podpowiada rozum.

Drugą część zadania należy wykonać indywidualnie.