Z tekstu Ernsta Schnabla płynie przesłanie, że przed przeznaczeniem nie da się uciec. Odyseusz musi powrócić do Itaki, bo w ten sposób wygląda jego przyszłość. Zostając z Nauzykaą zaparłby się samego siebie, nie byłby już Odyseuszem. Z tekstem tym korespondują słowa wiersza Tadeusza Nowaka: "I wróci Odys wróci do Itaki". Zawarte w nich powtórzenie wyraża pewność przepowiedzianej czynności. Żółta księga wspomniana w ostatnim wersie cytowanego fragmentu zdaje się być zapisaną księgą życia, która zmierza ku końcowi. Stąd spadające liście, symbolizujące jesień życia. Odys nie jest już mężczyzną w sile wieku, zdolnym do podboju miast i serc kobiet. Musi wejść w kolejną rolę - statecznego męża i głowy rodziny. Jego przeznaczenie musi się wypełnić.