Pani bezczelnie kłamie! Podam panią do sądu! -> Jeden z rozmówców grozi drugiemu podaniem do sądu. Zarzuca kłamstwo, nie podając dowodów mówienia nieprawdy. Ponadto podnosi głos, o czym świadczą wykrzykniki. 

Jeśli tylko wygram najbliższe wybory, obiecuję, że podniosę płacę minimalną! -> Nadawca wypowiedzi przedstawia czcze obietnice. Kusi wyborców argumentem populistycznym dotyczącym podniesienia płac, chociaż nie może przewidzieć swojej wygranej. 

Innemu klientowi nie proponowałbym takiej usługi, ale pan jest inteligentny, obyty w świecie i tak obeznany z najnowszą technologią, że z pewnością doceni pan korzyści wynikające z tej usługi. -> Nadawca komunikatu w nieuczciwy sposób komplementuje swojego rozmówcę tak, aby odwołać się do jego egoistycznych potrzeb i dzięki temu namówić go do skorzystania z proponowanej usługi.

Błagam, proszę mi darować, wstałam późno i zapomniałam portfela z kartą miejską. Niech mnie pan zrozumie, każdemu może się zdarzyć jazda na gapę. -> Odwoływanie się do argumentów emocjonalnych. Próba wywołania u odbiorców wypowiedzi uczucia litości.