Ikeaton odwołuje się do poczucia dumy mieszkańców Troi. Przedstawia Greków jako wrogów, którzy będą chcieli doprowadzić do zniewolenia Trojańczyków. Ponadto zauważa, w jaki sposób okazują swoją wyższość: "Dawnyć to grecki tytuł pany się mianować, / A nas, barbaros, sługi". Pokazuje więc przeciwników w bardzo niekorzystnym świetle. Bohater odwołuje się do strachu: "[...] teraz nam Helenę / Wydać każą, po chwili naszych się żon będą / I dzieci upominać [...]" oraz gniewu, co ma związek z ultimatum Greków i tym, że kiedyś sami uprowadzili Medeę, jednak nie ponieśli za to kary. Iketaon stara się wzbudzić w swych odbiorcach oburzenie oraz negatywne emocje względem żądań. Pragnie w ten sposób przekonać innych do swego stanowiska.