Przykładowe fragmenty wskazujące na kryzys religijny i filozoficzny:

Tren IX

Nieszcześliwy ja człowiek, którym lata swoje

Na tym strawił, żebych był ujźrzał progi twoje.

Terazem nagle z stopniów ostatnich zrzucony

I miedzy insze, jeden z wiela, policzony.

Tren X

Orszulo moja wdzięczna, gdzieś mi sie podziała?

W którą stronę, w którąś sie krainę udała?

Czyś ty nad wszystki nieba wysoko wniesiona

I tam w liczbę aniołków małych policzona?

Czyliś do raju wzięta? Czyliś na szcześliwe

Wyspy zaprowadzona? [...]

Gdzieśkolwiek jest, jesliś jest, lituj mej żałości

Tren XI

Kogo kiedy pobożność jego ratowała?

Kogo dobroć przypadku złego uchowała?

A my rozumy swoje przedsię udać chcemy,

Hardzi miedzy prostaki, że nic nie umiemy.

Wspinamy sie do nieba, Boże tajemnice

Upatrując, ale wzrok śmiertelnej źrzenice

Tępy na to; sny lekkie, sny płoche nas bawią,

Które sie nam podobno nigdy nie wyjawią.