Teksty "Silencio" oraz "Wind" można traktować jako znaki. Posiadają one nie tylko treść, którą jest powtarzane kilkakrotnie słowo ("cisza" bądź "wiatr"), ale również i formę. Są to przykłady poezji konkretnej. W wierszu "Silencio" słowa układają się w prostokąt z wolną przestrzenią w samym jego środku, również w kształcie prostokąta. Forma ta przypomina znak zakazu wjazdu. "Wind" również oprócz treści przyjmuje formę ułożonych w pewnym oddaleniu od siebie liter, które układają się w słowa.