Topos "ubi est" pojawia się w wersach 1.-14. Tworzą go wszystkie zadane przez podmiot mówiący pytania retoryczne. Służy on ukazaniu niemożności poznania przez człowieka tajemnic wszechświata. Sugeruje on słabość ludzkiego poznania, niewystarczające zdolności ludzkiego rozumu. Mówi także o marności ludzkiego życia. Wiele ważnych osób umarło i nie wiadomo, gdzie podziali się oni po śmierci. Jest to pytanie wyjątkowo uniwersalne. Nie dotyczy ono jedynie zmarłej córki poety.