Nawiązania do kultury antycznej:

Czyś ty nad wszystki nieba wysoko wniesiona

[...] Czyliś na szczęśliwe / Wyspy zaprowadzona? Czy cię przez teskliwe / Charon jeziora wiezie i napawa zdrojem

Czy, człowieka zrzuciwszy i myśli dziewicze, / Wzięłaś na się postawę i piórka słowicze?

Czyś po śmierci tam poszła, kędyś pierwiej była. 

Nawiązania te wskazują na charakterystyczne dla twórców renesansu zainteresowanie kulturą antyczną. Ponadto świadczą o desperacji oraz cierpieniu mówiącego: odwołuje się on do różnych stanowisk z nadzieją, że którekolwiek z nich pomoże mu poznać los zmarłej. Tylko uzyskanie takiej wiedzy mogłoby przywrócić poecie spokój ducha, ukojenie.