Rzeźba "Dyskobol" Myrona jest przykładem respektowania klasycznego kanonu piękna. Została ona stworzona z umiarem i oszczędnością środków wyrazu, tak by odbiorca mógł skupić się jedynie na pięknie oraz idealnych proporcjach i harmonii męskiego ciała. W związku z tym dyskobol jest nagi, by można było podziwiać idealną symetrię jego ciała. Sportowiec został przedstawiony w momencie poprzedzającym wyrzut dysku tak, że jego ramiona wydają się być wpisane w okrąg. Pochylona ku przodowi głowa oraz odstawiona do tyłu lewa noga wyznaczają oś symetrii jego ciała, tworząc dodatkowo harmonijną przeciwwagę. W przedstawieniu został zastosowany kontrapost, a więc ustawienie postaci w taki sposób, by ciężar ciała spoczywał na jednej nodze, w tym wypadku na prawej. Dzięki takiemu układowi rzeźba wydaje się być dynamiczna i naturalna. Aby osiągnąć ten efekt, artysta wykorzystał również zasadę mimesis. Zamiast kopiować rzeczywistość, wydobył z niej piękno oraz odrzucił to, co przypadkowe i nieistotne.